پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
سيستم دفاعي بدن براي مبارزه با عفونتها از مکانيسميکمک ميگيرد که حاصل آن تجمع گلبولهاي سفيد خون درغدد لنفاوي بدن است،ديگر از بزرگ و دردناک شدن اين غدهها که بيشتر در ناحيه گردن، زير بغل و کشاله ران تجمع دارد. تورم غدد لنفاوي در بسياري موارد و بويژه در کودکان نشانه خطرناکي محسوب نميشود،يک غده لنفاوي طبيعي توده اي نرم، لاستيکي و متحرک با قطر کمتر از يک سانتي متر و حداکثر دو سانتي متر است که معمولا تحت تاثير يک بيماري زمينه اي عفوني متورم، بزرگ و حساس ميشود.
غدد لنفاوي دو دسته است و به غدد لنفاوي محيطي چون گردن، زير بغل و ران پا و غدد مرکزي چون غدد لنفاوي طحال، شکم و قفسه سينه تقسيم ميشود، ميگويد: بررسي غدد لنفاوي مرکزي نيز در صورتي که تورم غدد لنفاوي محيطي بدون علت و نشانههاي شايع باشد و شخص نيز بيش از 50 سال داشته باشد از طريق سونوگرافي و نمونه برداري ضروري است؛ زيرا بزرگ شدن غدد لنفاوي طحال، قفسه سينه يا شکم در برخي موارد ميتواند نشانه اي از بيماريهاي خطرناک و بدخيم باشد.
بزرگي غدد لنفاوي زير فکي و گردني زير دو سانتي متر در کودکان به دليل ابتلاي مکرر به سرماخوردگي و گلو دردهاي چرکي طبيعي است.
جالب است بدانيد که بيش از دوسوم غدد لنفاوي به علتهايي که تشخيص داده نميشود، متورم ميشود. در بقيه موارد نيز بيماريهاي عفوني که شايع ترين آن بيماريهاي ويروسي چون سرماخوردگي، آنژين چرکي گلو، بيماريهاي انگلي ناشي از مصرف گوشتهاي نيمه پخته در انواع کبابها و نيز بيماريهاي منتقل شده از حيواناتي چون گربه به انسان است. حتي بيماريهايي چون سل و سيفليس نيز ميتواند با عوارضي چون ورم غدد لنفاوي گردن و ران همراه باشد.
غدد لنفاوي در پاسخ به عفونت در ناحيهاي دورتر هم متورم ميشود. مثلا عفونت شست پا يا دست ممکن است به ورم غدد لنفاوي زير بغل و کشاله ران منجر شود.
عفونت باکتريايي يا ويروسي به طور کلي هر چه سن پايين تر باشد ، ايجاد بيماري هاي لنفوئيدي نيز شايعتر است ، شايعترين علت لنفادنوپاتي تمام سنين عفونت است . در بچه هاي زير سن 10 سال که دچار تورم غدد لنفاوي ناحيه گردن داشته باشد و ساير آن کمتر از 1 سانتي متر باشد معمولاً نيازي به بررسي ندارد زيرا اغلب علت آن عفونت است همينطور در افراد جواني که از لحاظ جنسي فعال هستند . تورم زير 5/1 سانتي متر ناحيه ي اينگوئينال بي اهميت است علل تورم غدد لنفاوي مي تواند بدخيمي سلول هاي لنفوئيد يا عفونت و يا بعضي داروها مانند فني توئيد و ... باشد.
بستگي به علت بزرگ شدن غدد لنفاوي دارد.
از آنجاکه تورم غدد لنفاوي معمولا ناشي از يک عفونت است، درمان آن به درمان عامل بيماري مربوط ميشود. يعني با درمان گلو دردهاي چرکي، سرماخوردگي و زخمهايي که ممکن است در ناحيه دست و پا ايجاد شده باشد، تورم و درد غدد لنفاوي بهبود مييابد. فراموش نکنيد که عفونتهاي پوست سر، شقيقه، صورت، دندان و عفونتهاي سينوس و گوش باعث تورم غدد لنفاوي ميشود که در صورت تشخيص درست محل عفونت از سوي متخصص، درمان آن مشکل نخواهد بود، اما در ساده ترين اقدام، گرم کردن محل متورم شده به کاهش درد ناشي از آن کمک ميکند؛ اما فراموش نکنيد غدد لنفاوي که بزرگ، سفت و تورم آن بدون علت است نياز به پيگيري تخصصي و سريع دارد.
اگر غده لنفاوي پس از بهبود بيماري طي دو تا سه هفته کوچک نشود و حتي بزرگ و متعدد بشود و با تب، رنگ پريدگي و کم خوني نيز همراه باشد، نياز به پيگيري تخصصي دارد.
ورم اين غدهها بيشتر در ناحيه گردن اتفاق ميافتد که ميتواند ناشي از سرماخوردگيهاي ويروسي يا باکتريايي، عفونت سينوسها، گوش، پوست، عفونت دندان، بيماريهاي انگلي و حتي بيماريهايي چون سل باشد.
چون اين تورم ناشي از بيماريهاي زمينهاي است بايد از چنين بيماريهايي پيشگيري صورت گيرد.