پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
درماتيت آتوپيک، که گاه اگزماي آتوپيک يا اگزماي سرشتي هم ناميده ميشود، يک بيماري شايع خارش دار پوستي است که معمولا زمينه ارثي دارد. شيوع اين نوع اگزما طي سه دهه گذشته به خصوص در کشورهاي پيشرفته افزايش قابل توجهي داشته است و به نظرميرسد زندگي ماشيني و شهر نشيني باعث افزايش شيوع آن ميگردد طوري که در اروپاي شمالي ميزان شيوع اگزماي اتوپيک در کودکان تا بيست درصد هم گزارش شده است.
درماتيت آتوپيک ممکن است تحت شرايط استرس زا، به علت تغيير فصل و يا گاه بدون هيچ دليل واضحي شعله ور شود. بيماري معمولا به تدريج تخفيف پيدا ميکند، اما گاهي اوقات در سنين بالاتر عود کرده و در مواردي هم تا پايان عمر باقي ميماند.
در بروز اگزماي آتوپيک عوامل مختلف ارثي ، ايمني، متابوليک، نورواندوکرين و عفوني مشارکت دارند اما به طور اختصار ميتوان گفت که علاوه بر استعداد خانوادگي براي ابتلا به اگزما عوامل ديگري هم در ايجاد يا تشديد آن دخيلند که عبارتند از:
استرس : استرس در اشکال گوناگون ميتواند اگزماي آتوپيک را بدتر کند: کم نيستند کودکاني که به هنگام امتحانات دچار حملات اگزما ميشوند!
آب و هوا: تغييرات شديد حرارت ميتواند اگزما را تشديد کند. معمولا در آب وهواي خشک اگزماي آتوپيک شديدتر ميشود.
مواد حساسيت زا: عوامل مختلف حساسيت زا همچون گرد و غبار و پشم حيوانات و نيز برخي از غذاها به خصوص مواد افزودني غذايي از ديگر عوامل مشدد اگزما هستند.
علاوه بر اينها پوست بيماران مبتلا به اگزماي سرشتي نسبت به بسياري از عوامل ديگر ميتواند واکنش نشان دهد: ورزش سنگين ، برخي غذا، سايش با لباس ، عفونتها ، آفتاب از جمله اين عوامل هستند. البته ميزان حساسيت پوست نسبت به عوامل فوق در افراد مختلف متفاوت است.
درماتيت عصبي (Neurodermatitis) - خارش و خاراندن طولاني مدت پوست باعث افزايش شدت خارش و درنتيجه ابتلا به درماتيت عصبي (lichen simplex chronicus) ميشود. درماتيت عصبي مشکلي است که در آن ناحيه اي از پوست که دائما خارانده ميشود، سفت و چرم مانند ميشود.
عفونتهاي پوست - بعضي اوقات خاراندن پوست باعث شکستن آن شده و در نتيجه زخمهاي باز و آماده به آلوده شدن بوجود ميآيد.
عوارض چشمي- درماتيت آتوپيک شديد ميتواند باعث عوارض چشميشده و در نتيجه ممکن است آسيب دائميبه چشم وارد شود. زمانيکه اين عوارض رخ دهد، خارش درون و دور پلکها شديد ميشود. اگر شک داريد عوارض اگزما باعث مشکلات چشميدر شما شده، سريعا به پزشک مراجعه نماييد.
استيروييدهاي موضعي
درمان اصلي درماتيت آتوپيک استيروييدهاي موضعي هستند. اين داروها اگر بجا مصرف شوند عارضه اي در پي نخواهند داشت، ازهمين رو ميبايست تنها براي دوره اي کوتاه و حتي الامکان تنها به هنگام فعال بودن بيماري (براي مثال به هنگام خارش و قرمزي) مصرف شوند.
اين داروها يک يا دو بار در روز استفاده ميشوند و در مورد برخي نواحي همانند پلکها، زير بغل و نواحي تناسلي ميبايست با احتياط بيشتري مصرف شوند.
با بهبود يافتن بيماري مصرف استيروييدهاي موضعي ميبايست قطع شود و نبايد از اين داروها به عنوان وسيله اي براي پيشگيري از بروز بيماري استفاده شود.
درمانهاي موضعي غير استيروييدي
در برخي حالات خاص ممکن است داروهاي ايميونومدولاتور مثل تاکروليموس و پايمکروليموس ، که فاقد استيروييد هستند، تجويز شوند.
ساير روشهاي درماني
آنتي هيستامينهاي خوراکي همانند هيدروکسي زين يا ديفن هيدرامين و کلرفنيرامين اگرچه ممکن است تاثير چنداني در خارش نداشته باشند، اما ميتوانند باعث خواب آرامتري براي بيمار شوند.
استفاده از حمام کلر تحت شرايط معيني با کم کردن ميزان عفونتهاي باکتريال ميتواند در بهبودي بيماري کمک کند.
در برخي شرايط خاص ممکن است استيروييدها يا آنتي بيوتيکهاي خوراکي نيز در درمان بيماري بکار روند.
اين اگزما در سنين مختلف ظاهر ميشود:
در نوزادان کمتر از يک ساله معمولا اگزما به طور گسترده اي در پوست پخش ميشود. ضايعات پوستي اغلب به صورت دانههاي ريز در سطح پوست ديده مي شود و پوست نوزادان خشک، پوسته پوسته و قرمز با علامت خراش کوچک با ناخن است.گونه نوزادان اغلب در وهله اول به اگزما دچار ميشود.
در کودکان نوپا و پيش دبستاني با شروع به حرکت کودکان نوپا، اگزما موضعي تر و ضخيم تر ميشود. اگزما در اين گروه سني اغلب بر نواحي مفاصل، به خصوص مچ دست، آرنج، مچ پا و زانو تاثير ميگذارد. همچنين ممکن است ناحيه تناسلي را نيز درگير کند. با بزرگتر شدن کودک پوست آسيب ديده به دليل خارش و مالش اغلب خشک و ضخيم تر ميشود.
درکودکان بزرگتر ، اگزما اغلب بر چين آرنج و زانو تاثير ميگذارد. ديگر مناطق مستعد عبارتند از پلک، نرمه گوش، گردن و پوست سر . اگزما ممکن است موجب ايجاد تاول خارش دار بر روي کف دست، انگشتان دست و گاهي اوقات بر روي پا کند. در بسياري از کودکان مناطق کوچک سکه مانند پراکنده در سراسر بدن روئيت ميشود. اين نواحي اگزمايي، خشک، قرمز و خارش دار هستند و ممکن است با عفونت قارچي اشتباه گرفته شوند. غالبا اگزما در ايام نوجواني و جواني رو بهبود ميروند.
در بزرگسالان اگزماي آتوپيک ممکن است به شيوههاي مختلف بروز کند. آنها ممکن است يک الگوي پراکنده اگزمايي داشته باشند، ولي پوست اغلب خشک و سخت نسبت به کودکان است. معمولا بزرگسالان دچار اگزما موضعي مزمن ميشوند و اين عارضه در دست، پلک، چينها، نوک سينه و يا در تمام اين مناطق ديده ميشود.
ميبايست تا حد امکان از تماس با عوامل تشديد کننده بيماري همچون محرکها، صابونهاي قوي، گرماي زياد، تعريق و مواد حساسيتزا پرهيز کرد.
استفاده از مرطوب کنندهها بطور مستمر و بخصوص پس از استحمام به منظور نگاه داشتن آب در پوست از اصول مهم پيشگيري است. ميتوان از وازلين يا کرمهاي مختلفي که براي اين منظور در دسترس است استفاده کرد.علاوه بر اينها رعايت نکات زير ميتواند بسيار کمککننده باشد: