مهمترين عوامل ايجاد بيماري استئوکندريت ديسکان عبارتنداز:

• ضربه
• زمينه ارثي
• اختلال خونرساني
• مشکل متابوليکي

ضخيم شدن غشاء سينوويال در موارد پيشرفته

درمان شامل موارد زير است:

• بي حرکتي
• جراحي

جراحي با توجه به شرايط بيمار به دوصورت انجام مي‌شود که شامل موارد ذيل است:

• بيرون آوردن قطعه مورد نظر
• ثابت کردن قطعه شکسته.در درگيري مفصل زانو درمورد يک قطعه بزرگ عمل ثابت کردن قطعه انجام مي‌شود.چنين عملي از ايجاد آرتروز زودهنگام مفصل زانو جلوگيري مي‌کند.

تقريبا اولين علامت «نرمي استخوان» احساس سستي، بي حالي و ضعف عضلاني همراه با درد استخوان ها مي باشد.شروع بيماري با کمردرد و دردهاي اندامها است. سپس شکستگي کاذب، پوک شدگي استخوانها، ضعف عضلاني و دردهاي عضلاني و مفصلي. در بلند مدت ممکن است در ستون فقرات انحراف و قوز (کيفوز) ويا لوردوز و در استخوانهاي دراز کماني شدن داشته باشيم.

علائم راديولوژيک نرمي استخوان به صورت تغيير شکل مهره هاي ستون فقرات، استخوان لگن، استخوان ران و کتف و شکستگيهاي کاذب مشخص مي‌شود. اين علائم معمولاً در مراحل پيشرفته بيماري ديده مي‌شوند. کاهش معني‌دار در ميزان کلسيم (Ca)، فسفر (P)، افزايش آلکالن فسفاتاز (ALKP)، پاراتورمون سرم (PTH) نسبت به دامنه طبيعي.

1. براي پيشگيري از نرمي استخوان بايد از يک رژيم مناسب غذايي حاوي شير و فرآورده هاي آن برخوردار باشيم و از رژيم غذايي و سبزيجاتي استفاده کنيم که سرشار از کلسيم و ويتامين «د» باشند.
2. تجويز مکمل کلسيم و ويتامين «د» در مراحل اوليه بيماري بسيار اثربخش است و در مراحل بعدي تأثير کمتر است.
3. ورزش همراه با رژيم حاوي کلسيم و ويتامين «د» در برطرف نمودن عوارض استخواني بيماري بسيار مفيد و اثربخش است.
4. کودک را در معرض نور مستقيم خورشيد قرار دهيد. البته طوري نباشد که باعث آفتاب سوختگي کودک گردد.
5. مراجعه به موقع به پزشک و تشخيص به موقع، از پيشرفت بيماري و زمين گير شدن بيمار پيشگيري مي کند.