ترومبوسيتوپني يعني کاهش تعداد پلاکت‌هاي خون به کمتر از 140000در هر مي‌کروليتر خون. پلاکت‌ها را ترومبوسيت نيز مي‌‌نامند. تعداد پلاکت‌ها به طور طبيعي 450 - 200هزار در هر مي‌کروليتر خون است.

معمولاً وجود اختلالات و نارسايي‌‌هاي انعقاد خون ( هموستاز ) به صورت خونريزي زيرپوستي و کبودشدگي مخاطي بروز مي‌‌يابد به خصوص اگر دليل اختلال انعقاد خون کاهش تعداد پلاکت‌ها يا عدم عملکرد صحيح پلاکت‌ها باشد . اين لکه‌‌هاي خونريزي زيرپوستي ( وگاه زير مخاطي ) بر اساس اندازه به نام‌هاي پتشي، پورپورا و اکيموز نام گذاري مي‌‌شوند .

علل اين اختلال به دو دسته کلي کاهش توليد پلاکت و افزايش تخريب پلاکت تقسيم مي‌‌شوند.

علل کاهش توليد پلاکت مانند نارسايي مغز استخوان، سندرم مي‌لوديسپلازي، ارتشاح مغز استخوان، ساپرسيون مغز استخوان، پرتودرماني، کمبود تغذي‌هاي، الکليسم مزمن و عفونت‌هاي ويروسي مانند ايدز هستند.

• عفونت‌ حاد
• بيماري ايدز
• مصرف‌ آسپيرين‌ يا ساير دارو‌هاي‌ ضد التهاب‌ غيراستروييدي‌
• مصرف‌ دارو‌هايي‌ چون‌ کينيدين‌، دارو‌هاي‌ گوگردار، دارو‌هاي‌ ضد ديابتي‌ خوراکي‌، نمک‌‌هاي‌ طلا، ريفامپين‌ و غيره‌
• بزرگي‌ طحال‌
• کاهش‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌
• انتقال‌ خون‌
• مصرف‌ الکل‌
• پر‌هاکلامپسي‌
• بيماري‌‌هاي‌ ديگر از جمله‌ لوپوس‌ اريتماتوي‌ سيستمي‌ک‌، کم‌خوني‌، لوسمي‌‌، سيروز و غيره‌
• مواجهه‌ با اشعه‌ ايکس
• مصرف دارو

• سکته‌ مغزي‌ (خونريزي‌ مغزي‌)
• از دست‌ دادن‌ شديد خون‌
• عوارض‌ جانبي‌ دارو درماني‌

معمولا افزايش خونريزي ناشي از ترومبوسيتوپني نيست، مگر اينکه تعداد پلاکت‌ها کمتر از 50 هزار باشد.

اگر تعداد پلاکت‌ها کمتر از 20 هزار باشد، خطر خونريزي خودبخودي و کشنده گوارشي و مغزي وجود دارد. درمان ترومبوسيتوپني بسته به عامل بيماري‌زا، مختلف است، مثل تزريق پلاکت، پلاسمافرزيس، دارو‌هاي تضعيف کننده سيستم ايمني مانند سيکلوفسفامايد و آزاتيوپرين و تعويض پلاسما.

همچنين قطع‌ داروي‌ مضر در ترومبوسيتوپني‌ ناشي‌ از دارو و جراحي‌ براي‌ برداشتن‌ طحال‌ در موارد دايمي‌‌ براي درمان اين بيماري صورت مي‌‌گيرد.

• پتشي‌ (لکه‌‌هاي‌ کوچک‌، گرد، بدون‌ برجستگي‌ و به‌ رنگ‌ قرمز مايل‌ به‌ ارغواني‌ در پوست‌)
• کبودشدگي‌
• خونريزي‌ در د‌هان‌
• خون‌ دماغ‌ شدن
• قاعدگي‌‌هاي‌ شديد يا طولاني‌
• وجود خون‌ در ادرار

• اجتناب‌ تا حد امکان‌ از دارو‌هايي‌ که‌ عامل‌ خطرزا هستند.
• بيماران‌ از آسيب‌ بپرهيزند و در صورت‌ وقوع‌، دنبال‌ درمان‌ باشند.