آنافيلاکسي يک واکنش آلرژيک جدي است که به طور ناگهاني آغاز مي‌شود و مي‌تواند منجر به مرگ گردد.

دلايل معمول آنافيلاکسي شامل نيش حشرات، مواد غذايي و داروهاست.آنافيلاکسي به دليل ترشح واسطه پروتئين از انواع به خصوصي از گلبول‌هاي سفيد خون اتفاق مي‌افتد. واسطه اين پروتئين‌ها مي‌توانند يک واکنش آلرژيک را آغاز کنند و يا واکنش را تشديد نمايند. علت ترشح اين پروتئين‌ها مي‌تواند يا واکنش دستگاه ايمني باشد و يا دليل ديگري که به دستگاه ايمني مربوط نيست. آنافيلاکسي بر اساس علائم و نشانه‌ها در فرد تشخيص داده مي‌شود. درمان اوليه تزريق اپي نفرين است که در بعضي مواقع با ساير داروها ترکيب مي‌شود. افراد با بيماري‌هاي آتوپيک نظير آسم، اگزما، يا رينيت در معرض خطر بيشتر ابتلا به آنافيلاکسي نسبت به غذا، لاتکس، و عوامل راديوکانتزاست زا هستند. اين افراد کمتر در خطر ابتدا به آنافيلاکسي نسبت به داروهاي تزريقي و نيش حشرات هستند. يک بررسي در خردسالان مبتلا به آنافيلاکسي نشان داد که 60% آن‌ها سابقه بيماري‌هاي آتوپيک را داشته‌اند. بيش از 90% خردسالاني که به دليل ابتلا به آنافيلاکسي جان خود را از دست داده‌اند مبتلا به آسم بوده‌اند. افرادي که به اختلال‌هاي ناشي از مست سل بيش از اندازه در بافت‌هاي خود (ماستوسيتوز) دچار هستند يا مست سل‌هاي بيشتري دارند، در معرض خطر بيشتري هستند. هرچه فاصله زماني بين آخرين تماس با عاملي که منجر به واکنش شده است طولاني تر باشد، خطر واکنش جديد کم تر خواهد بود.

آنافيلاکسي در 20% 0?7– موارد منجر به مرگ مي‌شود. برخي از مرگ‌ها ظرف چند دقيقه اتفاق افتاده است. افرادي که دچار آنافيلاکسي ناشي از تمرينات بدني هستند، معمولا نتايج خوبي دارند، و با افزايش سن، بازگشت‌هاي کمتر و کم شدت تري خواهند داشت.

آنافيلاکسي يک وضعيت اضطراري پزشکي است که به اقدامات نجات بخشي مانند کنترل راه‌هاي تنفسي، اکسيژن اضافي، حجم زياد مايعات داخل وريدي، و نظارت دقيق احتياج دارد. اپي فرين درماني است که در ميان ساير روشها ارجحيت دارد، علاوه بر اپي نفرين، آنتي هسيتامين و استروئيد نيز معمولا استفاده مي‌شود.زماني که فرد به حالت نرمال باز مي‌گردد بايد بين 2 تا 24 ساعت در بيمارستان تحت نظر باشد تا از عدم بازگشت علائم اطمينان حاصل شود، چرا که علائم در صورتي که فرد دچار آنافيلاکسي دو مرحله‌اي شده باشد برگشت مي‌کنند.

آنافيلاکسي معمولا علائم بسيار متفاوتي را ظرف چند دقيقه يا ساعت ايجاد مي‌کند. اگر علت آنافيلاکسي ماده‌اي باشد که مستقيما به بدن و جريان خون وارد شده است (درون وريدي)، علائم آنافيلاکسي به طور متوسط بين 5 تا 30 دقيقه ظاهر مي‌شوند. زمان متوسط 2 ساعت خواهد بود اگر علت غذايي باشد که فرد مصرف کرده است. رايج ترين قسمت‌هايي که درگير مي‌شوند عبارتند از: پوست (90-80%)، ريه و راه تنفسي (70%)، معده و روده (45-30%)، قلب و رگ‌هاي خوني (45-10%)، و سيستم عصبي مرکزي (15-10%) معمولا دو مورد و يا بيشتر از اين سيستم‌ها درگير مي‌شوند.

آنافيلاکسي معمولا با علايمي همچون ضايعات جلدي، خارش، تورم گلو و افت فشار خون همراه است.

براي پيشگيري از آنافيلاکسي توصيه مي‌شود از آنچه که در گذشته باعث بروز واکنش شده است دوري شود. زمانيکه اين کار ممکن نيست، ممکن است درمان‌هايي وجود داشته باشد که بدن را از واکنش به ماده آلرژي زاي معلوم بازدارد.(حساسيت زدايي) مداواي سيستم ايمني (ايمن درماني) با خانواده غشاء بالان، در حساسيت زدايي 90-80% بزرگسالان و 98% خردسالان عليه آلرژي به زنبورهاي عسل، زنبورها (بدون عسل)، زنبور سرخ، زنبورهاي ژاکت زرد و مورچه‌هاي آتشين مفيد است ايمن درماني دهاني مي‌تواند در حساسيت زدايي برخي افراد نسبت به غذاهاي معيني نظير شير، تخم مرغ، مغزهاي آجيلي و بادام زميني موثر باشد، اما اين درمان‌ها گاها عوارض جانبي بدي به همراه دارند. حساسيت زدايي براي بسياري از داروها نيز ممکن است، با اين حال اغلب مردم بايد به سادگي، از مصرف داروي مشکل ساز اجتناب کنند. براي کساني که نسبت به لاتکس آلرژي دارند مهم است که از غذاهايي با ترکيبي مشابه با آنچه پاسخ ايمني ايجاد کرده است دوري کنند (غداهايي با آلرژي متقاطع) از جمله آواکادو، موز، و سيب زميني.

اي‌آرسي‌پي (ERCP)