نوعي اختلال در عملکرد روده است که با درد مزمن در ناحيه شکم، احساس ناراحتي، نفخ و تغييرات در عادات روده‌اي، بدون هرگونه علت ارگانيک ديگري، مشخص مي‌شود. اسهال يا يبوست مي‌توانند علامت غالب باشند که ممکن است به صورت متناوب ظاهر شوند. سندرم روده تحريک پذير يا سندرم روده تحريک پذير يا روده مبتلا به فلج تشنجي در معاينه ي باليني غير قابل تشخيص است. اين اختلال عملکرد روده مشخص شده توسط درد مزمن شکم ، ناراحتي ، نفخ ، و تغيير عادات روده اي در عدم وجود هرگونه علت قابل تشخيص ايجاد مي شود. در برخي از موارد ، علائم با اجابت مزاج ، همراه شوند. و يا اسهال و يا اين که يبوست غالب مي شود. ممکن است متناوب با رويداد زندگي پر استرس ، شروع بلوغ و يا بدون هيچ گونه شاخص ديگر پزشکي باشد.

علت سندرم روده‌تحريک‌پذير شناخته شده نيست. اما چندين فرضيه پيشنهاد شده‌است. عفونت‌هاي حاد دستگاه گوارش خطر گسترش و توسعه آي‌بي‌اس را افزايش مي‌دهد. عوامل ديگري که احتمال ابتلا به انواع اين سندرم به‌غير از نوع بعد از عفونت را زياد مي‌کنند، جواني، تب طولاني مدت، اضطراب و افسردگي هستند. آي‌بي‌اس بر اثر اختلال در عملکرد متقابل محور مغز - روده رخ مي‌دهد. عوامل رواني نيز ممکن است در علت‌شناسي آي‌بي‌اس مهم باشند. رژيم‌هاي غذايي سرشار از مواد محرک، دخانيات و مشروبات الکلي در وقوع اين سندروم موثرند.

علاوه بر درد مزمن و خستگي، سندرم روده تحريک پذير معمولاً منجر به گرفتگي و انقباض عضلات روده اي، درد شکمي، تجمع گاز، اسهال و يبوست مي شود.

اگر چه هيچ درماني براي سندرم کولون تحريک پذير وجود ندارد ، دارو براي از بين بردن علائم صورت مي گيرد .درمان هايي که تلاش براي از جمله تنظيم غذا و مداخلات رواني انجام مي گيرد. آموزش به بيمار و دکتر خوب و رابطه ي آنها مهم است. داروهايي که ممکن است در درمان آي‌بي‌اس به‌کار روند، نرم‌کننده‌هاي مدفوع و ملين‌ها در نوع يبوست غالب و ضداسهال ‌ها مانند اوپيئويدها، کدئين، ديفنوکسيلات و لوپراميد در فرم اسهال غالب، با علايم خفيف، هستند. داروهاي مؤثر بر سروتونين مي‌توانند به کاهش علائم در روده‌ها کمک کنند. سروتونين حرکات روده را افزايش مي‌دهد، بنابراين آگونيست مي‌تواند به فرم يبوست غالب آي‌بي‌اس کمک کند.درحالي که آنتاگونسيت مي‌تواند باعث بهبودي فرم اسهال غالب آي‌بي‌اس شود.

علائم اصلي سندرم روده تحريک پذير درد شکمي و ناراحتي همراه با اسهال يا يبوست مکرر ، تغيير در اجابت مزاج. فوريت در دفع مدفوع ، احساس تخليه ناقص و نفخ شکم است. افراد مبتلا به سندرم روده تحريک پذير معمولا نسبت به ديگران ريفلاکس معده به مري ، نشانه هاي مربوط به سيستم ادراري تناسلي ، سندرم خستگي مزمن ، ، سردرد ، کمر درد و علائم رواني مثل افسردگي و اضطراب را نيز در خود پيدا کنند. برخي مطالعات نشان مي دهد که تا 60 % از افراد مبتلا به سندرم روده تحريک پذير از يک اختلال رواني ، اضطراب يا افسردگي به طور معمول رنج مي برند.

دوري از استرس. نخوردن برخي غذاها علائم سندرم روده تحريک پذير در آن ها تشديد مي شود، به عنوان مثال شکلات، شير و الکل منجر به يبوست يا اسهال مي شوند و نوشيديني هاي کربوناته و نوشابه هاي گازدار. چنانچه بعد از خوردن لبنيات، غذاهاي حاوي کافئين، يا شيريني و آدامس بدون شکر، درد و گرفتگي شکمي و نفخ را تجربه مي کنيد بايد بدانيد که مشکل شما سندرم روده تحريک پذير نيست! بلکه در واقع بدن شما قادر به تحمل لاکتوز موجود در لبنيات و يا کافئين و يا سوربيتول موجود در شيرين کننده هاي مصنوعي نيست. البته هورمون: شانس ابتلاء در زنان دو برابر است و تغييرات هورموني در اين شرايط نقش دارند. بسياري از زنان در نزديکي دوران قاعدگي خود و يا در طول اين دوران دچار علائم بيماري مي شوند.