پوشيدن طولاني مدت کفش و پوشيدن کفشهاي نامناسب که باعث گرم شدن زياد پا و تعريق پا مي‌شوند باعث رشد قارچها در روي پوست پا مي‌شوند. کف رختکن‌ها و حمام‌هاي عمومي داراي المان‌هاي قارچي است که موجب تماس مکرر پا با عامل آلوده کننده مي‌گردند.

• اگر به تازگي آنتي بيوتيک دريافت کرده‌ايد.
• اگر استروئيد دريافت کرده‌ايد.
• ديابت داريد.
• افزايش وزن داريد.
• قبلا دچار عفونت قارچ پوستي بوده‌ايد.
• سيستم ايمني ضعيفي داريد.
• پوستتان مرطوب است.
• اگر بدن خود را بعد از عرق کردن و يا دوش گرفتن، خشک نمي‌کنيد.

30تا 40درصد موارد ابتلا بدون درمان دارويي نيز بهبود مي‌يابند.البته اسپري مخصوص براي درمان عفونت قارچي پاي ورزشکار در داروخانه‌ها موجود است که مي‌تواند کمک‌کننده باشد؛ استفاده از شامپوي ضدقارچ هم اثرگذار است.اما در درمان عفونتهاي حاد و گسترده بايد از ضد قارچهاي خوراکي همراه با ضد قارچهاي موضعي استفاده کرد.

داروهاي موضعي

بوتنافين، تربينافين و سرتاکونازول به صورت موضعي و روزانه دو مرتبه، به مدت دو تا چهار هفته استفاده مي‌گردند. در درمان تينه آي حاد وزيکولي از پانسمان مرطوب با محلول بارو چند مرتبه در روز و هر بار 30دقيقه همراه با داروهاي ديگر موضعي استفاده مي‌گردد.

داروهاي خوراکي

لاميزيل به شکل 250ميليگرم در روز به مدت دو هفته استفاده مي‌شود. اسپوراناکس 200ميلي گرم دو بار در روز به مدت يک هفته يا ديفلوکان 150ميلي گرم يک بار در هفته هم به کار مي‌روند.

درمان عفونت باکتريايي ثانويه

بايد با آنتي بيوتيک مناسب خوراکي انجام گيرد و کشت نيز انجام شود.

ممکن است تينه آي پاالگوي کلاسيک کچلي (Ringworm) را نشان دهد ولي در اغلب موارد در پره‌هاي بين انگشتان پا يا کف پا ايجاد مي‌گردد. با توجه به نوع درماتوفيت کمي علائم با هم متفاوت هستند.

در تينه آي بين انگشتان پاشايعترين مکان گرفتاري پره بين انگشت چهارم و پنجم است ولي مي‌تواند تمام انگشتان پا را نيز درگير کند. پوشيدن کفش تنگ با فشرده کردن انگشتان پا به هم و ايجاد يک محيط گرم و مرطوب، محيط مناسبي براي رشد قارچ‌هاي پوستي فراهم مي‌سازد. در اين نوع درگيري پره‌هاي بين انگشتان پا دچار خشکي، پوسته ريزي، ترک دار و سفيد رنگ مي‌شوند و بعد از درآوردن کفش يا جوراب به شدت دچار خارش مي‌گردند. رشد بيش از حد باکتري‌ها در اين محل مي‌تواند باعث اضافه شدن عفونت باکتريايي به منطقه نيز گردد. گاهي درگيري پوست به خارج از پره‌هاي بين انگشت گسترش مي بابد و کچلي مزمن با حاشيه پيشرونده و پوسته ريز يا بثورات پوستي حا د و وزيکولر ايجاد نمايد. عفونت قارچي ناخن (Onycomycosis) ممکن است همراه با تينه آي پا رخ دهد.

در عفونت مزمن پوسته دهنده کف پا که نام ديگر آن تينه آ پديس نوع موکاسين (moccasin) است. شکل مزمن تينه آ پديس است که معمولا به درمان مقاوم است. بيشتر اوقات تمام کف پاي مبتلا با پوسته‌هاي سفيد نقره‌اي پوشيده مي‌شود. پوست مبتلا صورتي رنگ، ترکدار و خارشدار است. دست‌ها هم ممکن است گرفتار شوند.

تينه آي حاد وزيکولي پافرم التهابي شديد است که از عفونت مزمن بين انگشتان پا منشا مي‌گيرد. وزيکولهايي به سرعت بر روي کف پا يا پشت پا ايجاد مي‌گردند. گاهي وزيکول‌ها به هم مي‌پيوندند و بول‌هايي به شکل تجمع مايع در زير پوسته‌هاي ضخيم کف پا ايجاد مي‌کنند. عفونت ثانويه باکتريال ممکن است به اين فرم اضافه شود.

عامل مساعد کننده در بروز و گسترش عفونت محيط گرم و مرطوب است. راه رفتن با پاي برهنه بهترين راه براي مقابله با عفونت قارچي است. خشک نگهداشتن پا و استفاده نکردن از حوله مشترک نيز يکي از راههاي جلوگيري از ابتلا است. استفاده از کفش و جوراب خشک و تميز بهترين راه اجتناب از ابتلا به اين بيماري است. همچنين شستشوي مرتب جورابها و خشک کردن آنها نيز نقش زيادي در جلوگيري از بروز دارد.

براي جلوگيري از عود بايد از کفشهاي بزرگتر استفاده کرد. تکه‌اي پنبه يا پشم بين انگشتان پا قرار بگيرد. پودرهاي جاذب رطوبت کفش استفاده گردند و جورابهاي مرطوب تعويض شوند. اغلب افراد، در استخرهاي شنا و سونا به اين نوع عفونت قارچي مبتلا مي‌شوند. اگر شما پس از تماس با پوست آلوده، دستان خود را نشوييد، اين آلودگي مي‌تواند به دستانتان منتقل شده و در چين‌هاي کف دست و بين انگشتان دست گسترش يابد.