پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
سکته مغزي عبارت است از کاهش ناگهاني خونرساني به بخشي از مغز که طوري به آن ناحيه آسيب ميزند که نميتواند به طور طبيعي داراي کارکرد باشد. غالبا بزرگسالان بالاي 60 سال دچار سکته مغزي ميشوند اما احتمال بروز آن در هر سني ممکن است.
معمولاً تصلب شرايين (آترواسکلروز) يا فشار خون بالا مهمترين علت بروز سکته مغزي است. اين موارد ممکن است منجر به بروز مشکلات زير شود:
البته سيگار کشيدن، چاقي، رژيم غذايي پرچربي يا پر نمک، سن بيش از 60 سال، ديابت، بيماري شريان کرونر، سابقه حملات گذراي ايسکميک، سابقه خانوادگي سکته مغزي، مصرف الکل و فيبريلاسيون دهليزي (نوعي ضربان قلب نامنظم) هم احتمال بروز سکته مغزي را افزايش ميدهند.
سکته مغزي ميتواند باعث مرگ، آسيب پايدار يا ناتواني شود اما در بسياري از مواقع نيز، امکان بهبود کامل بدون ناتواني درازمدت وجود دارد. همچنين يک سکته مغزي خفيف ممکن است نشانه اي زودهنگام از حملات شديدتر باشد. ناتواني نسبي در افرادي که از سکته مغزي نجات مييابند نيز ممکن است ماهها طول بکشد. از ديگر عوارض احتمالي سکته مغزي ميتوان به پنوموني (ذاتالريه)، افسردگي، زخم فشاري حاصل از استراحت طولاني در بستر و فلج يا ناتواني پايدار اشاره کرد.
بيمارستانها برنامههاي مداخلهاي زودهنگام دارند. اگر دچار علايم سکته مغزي شويد، فوراً به نزديکترين بيمارستان محل زندگي خود برويد. آزمونهاي تشخيصي ميتوانند شامل بررسيهاي آزمايشگاهي مايع نخاع و خون، نوار قلب، اکوکارديوگرافي، سونوگرافي، آنژيوگرافي، سي تي اسکن و راديوگرافي سر باشند. حتي ممکن است بستري شدن در بيمارستان براي مراقبت حاد (با پايش دقيق کارکرد قلب و ريه، غلظت الکتروليتها و مايعات)، جراحي (گاهي اوقات) براي برداشتن لخته يک شريان مغز و يا فيزيوتراپي، کاردرماني و گفتاردرماني لازم باشد. در ابتدا ممکن است تغذيه با استفاده از لوله معده ضرورت يابد و سپس بيمار بتواند از غذاهاي صاف شده و يا معمولي استفاده کند اما بايد غذايي را بخورد که کم نمک و کمچربي باشد.
بسته به محل آسيب مغزي علايم زير ممکن است وجود داشته باشند: