پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
پرولاکتينوما(Prolactinoma) به شرايطي اطلاق ميشود که تومور غير سرطاني (آدنوما) در غده هيپوفيز مغز تشکيل شده و به طبع آن توليد هورمون پرولاکتين به بيش از حد نرمال افزايش مييابد. مهمترين تاثير افزايش هورمون پرولاکتين کاهش سطوح هورمونهاي جنسي است يعني استروژن در زنان و تستوسترون در مردان. پرولاکتينوما زندگي فرد را به خطر نمياندازد ولي ميتواند سبب ناباروري شده و به بينايي فرد نيز آسيب بزند. پرولاکتينوما يکي از چندين نوع توموري است که ممکن است در غده هيپوفيز به وجود آمده و پيشرفت کند .معمولاً اين بيماري با دارو قابل درمان بوده و پرولاکتين به سطح نرمال باز ميگردد.
پرولاکتينوما توموري است که در غده هيپوفيز رشد ميکند. دليل بوجود آمدن اين تومور هنوز نامشخص است. غده هيپوفيز، غده لوبيا شکل کوچکي است که در قاعده مغز شما قرار دارد. با موجود اندازه کوچک آن، غده هيپوفيز تقريبا در عملکرد تماميبخشهاي بدن تاثيرگذار است و هورمونهاي مترشحه از آن همچون هورمون پرولاکتين، در تنظيم فعاليتهاي مهم بدن مانند رشد، تنظيم فشار خون و توليد مثل نقش اساسي دارند .
از جمله دلايل افزايش توليد پرولاکتين، ميتوان مصرف برخي داروها، نوع ديگري از تومور هيپوفيز، کاهش فعاليت غدد تيروئيد ،جراحت در سينه، بارداري و شيردهي را نام برد .
در بيشتر موارد پرولاکتينوما در سنين بين 50-20 سالگي اتفاق ميافتد و به ندرت در کودکان بروز ميکند. از طرفي به وجود آمدن تومور هيپوفيز در زنان بسيار شايع تر از مردان است .
عوارض پرولاکتينوما عبارتند از :
مهمترين اهداف از درمان پرولاکتينوما عبارتند از:
معالجه پرولاکتينوما شامل دو درمان اصلي دارودرماني و جراحي به شرح زير است :
دارودرماني
داروهاي خوراکي معمولا قادر به کاهش توليد پرولاکتين و برطرف نمودن علائم هستند. همچنين ممکن است داروها سبب کوچک شدن تومور شوند. به هر حال معمولا دارودرماني در طولاني مدت ضروري است.
پزشکان معمولا از داروهايي که به عنوان آگونيستهاي دوپامين شناخته شده اند براي درمان پرولاکتينوما استفاده ميکنند. اين داروها معمولا تاثيراتي شبيه به دوپامين دارند، ماده شيميايي موجود در مغز که معمولا توليد پرولاکتين را کنترل ميکند، ولي ماندگاري اين داروها بسيار بيشتر و تاثير آنها بسيار قويتر از دوپامين است. از داروهايي که معمولا بيشتر تجويز ميشود ميتوان بروموکريپتين (پارلودل) و کابرگولين را نام برد. اين داروها توليد پرولاکتين را کاهش داده و در بيشتر افراد سبب کاهش سايز تومور ميشوند .
دارو درماني و بارداري
براي زناني که تمايل به حفظ قدرت باروري خود دارند، بروموکريپتين تجويز خواهد شد. احتمالا پزشک شما توصيه ميکند تا مصرف بروموکريپتين و يا کابرگولين را در طي دوران بارداري قطع کنيد. البته اين داروها براي دوران بارداري نيز بي خطر شناخته شده اند ولي با اين وجود احتمالا پزشک مصرف آن را به حداقل ممکن ميرساند .
البته در صورتي که اندازه تومور شما بسيار بزرگ باشد، پزشک براي جلوگيري ار بروز ديگر عوارض پرولاکتينوما، ادامه مصرف داروها را پيشنهاد خواهد کرد. اگر شما مبتلا به پرولاکتينوما هستيد و قصد باردار شدن داريد، بهتر است قبل از آن با پزشک خود مشورت نماييد .
عوارض جانبي داروها
معمولا مصرف اينگونه داروها سبب سرگيجه، حالت تهوع و تنگي نفس (تنفس سخت از راه بيني) ميشود. البته اگر پزشک تجويز اين داورها را با دوزهاي پايين تر شروع کرده و کم کم به مقدار مصرف آن بيافزايد، عوارض جانبي اين گونه داروها کاهش خواهد يافت. به ندرت مصرف کابرگولين با آسيب دريچه قلبي در ارتباط بوده است. در صورتي که پس از مصرف داورها اندازه تومور کاهش يافته و سطح پرولاکتين در حد نرمال حفظ شود، ممکن است نهايتا بتوانيد مصرف داروها را قطع کنيد .
جراحي
جراحي در مواردي پيشنهاد ميشود که دارودرماني موثر نبوده و مصرف داروي بيشتر براي فرد ممکن نباشد . همچنان ممکن است ، آزاد سازي اعصاب بينايي از فشار تومور ضروري باشد . نوع جراحي بستگي به اندازه و گستردگي تومور دارد :
نتيجه حاصل از جراحي به سايز تومور، محل قرارگيري آن و سطح پرولاکتين قبل از عمل جراحي بستگي دارد. هر چقدر سطح پرولاکتين قبل از جراحي بالاتر بوده باشد، احتمال بازگشت پرولاکتين به سطح نرمال پس از جراحي کمتر است. در تومورهاي کوچک جراحي يک روش خوب براي بازگرداندن توليد پرولاکتين به حالت نرمال است. به هر حال در بسياري از موارد تومور هيپوفيز 5 سال بعد از جراحي دوباره به وجود خواهد آمد. در مواردي که تومور بسيار بزرگ بوده و جراح فقط بخشي از آن را برداشته باشد، دارو درماني پس از جراحي ميتواند توليد پرولاکتين را به سطح نرمال بازگرداند .
راديوتراپي
براي بيماراني که دارو درماني در مورد آنها بي اثر بوده و نيز شرايط مناسبي براي انجام عمل جراحي ندارند، راديو تراپي انتخاب مناسبي خواهد بود.
در برخي موارد ممکن است پرولاکتينوما بدون هيچ علامت و نشانه قابل توجهي باشد . علائم معمولا زماني بروز ميکنند که سطح پرولاکتين خون بالا رفته و يا تومور به اندازه اي بزرگ شده باشد که به بافتهاي اطراف خود فشار وارد کند. از طرفي به علت اينکه افزايش سطح پرولاکتين خون عملکرد سيستم تناسلي را مختل ميکند(هيپوگوناديسم )، برخي از علائم پرولاکتينوما وابسته به جنس بوده و در زنان و مردان متفاوت است .
معمولا خانمها به علت به وجود آمدن اختلالات يا قطع قاعدگي، زودتر از آقايان متوجه علائم و نشانههاي پرولاکتينوما ميشوند. به همين علت آقايان زماني به وجود تومور پي ميبرند که سايز آن بسيار بزرگ شده و نشانههايي همچون اختلال بينايي و سردرد بروز کرده است .
ندارد.