دليل قطعي براي اين اختلالات شناخته نشده، اما تحقيقات نشان مي‌دهد که اختلالات دوقطبي منشا ارثي دارد. به عبارتي ژنها بيشتر از تربيت در اين اختلالات موثرند. ممکن است مشکل فيزيکي در قسمتي از مغز که کنترل حالات روحي را به عهده دارد عامل اين اختلالات باشد. به اين دليل است که اين اختلالات با دارو قابل درمان هستند. نوسانات خلقي ممکن است گاهي توسط استرس و يا بيماري بوجود بيايند.

سابقة‌ خانوادگي‌ اين‌ اختلال‌

• مشکلات مربوط به سوء مصرف مواد مخدر
• مسائل حقوقي
• مشکلات مالي
• مشکلات برقراري ارتباط
• تنهايي و انزوا
• عملکرد ضعيف در مدرسه و محيط کار
• غيبت مکرر از مدرسه يا محل کار
• خودکشي

داروهاي افسردگي معمولا بايد به داروهاي تثبيت کننده خلقي اضافه شود. متداول ترين اين داروهاSSRIs (مهار کننده هاي جذب سروتونين) است. اين داروها بر يک ماده شيميايي در مغز به نام سروتونين تاثير گذاشته و به نظر مي‌رسد که با مصرف اين دارو نسبت به داروهاي ديگر احتمال تغيير خلق به حالت شيدايي کمتر است. داروي قديمي ضد افسردگي تري سيکليک به علت نداشتن اين خصوصيت توصيه نمي‌گردد.

در صورتي که شما به تازگي يک دوره شيدايي داشته و يا اختلال خلق تناوبي سريع را تجربه کرده ايد، داروهاي ضد افسردگي ممکن است منجر به بازگشت حالت شيدايي شوند. در اين حالت بهتر است سطح داروي تثبيت کننده را افزايش داده و از داروهاي ضد افسردگي استفاده نکرد. داروهاي ضد افسردگي پس از 2 تا 6 هفته استفاده باعث بهبود حالت خلقي مي‌شوند، اما خواب و اشتها زودتر بهبود پيدا مي‌کند. مصرف اين دارو بايد حداقل 8 هفته پس از بهبود افسردگي ادامه پيدا کند و سپس بايد به آرامي‌از مقدار آنها کاسته شود.

حتي پس از بهبودي بهتر است همواره اين قرصها را با توجه به نظر روانپزشک همراه داشته باشيد. اگر خيلي زود مصرف قرصها را ترک کنيد، احتمال عود افسردگي در شما زياد است. اگر شما به يکباره مصرف را قطع کنيد، ممکن است دچار علايم ترک (Withdrawal ) شويد.

در صورتي که دوره شيدايي را تجربه کرديد، نبايد داروهاي ضد افسردگي را براي مدت طولاني مصرف کنيد.

علائم بيماري بستگي به اين دارد که خلق شما به سمت افسردگي يا شيدائي تغيير کرده باشد.

1. افسردگي
   احساس افسردگي احساسي است که همه ما در طول زندگي آنرا تجربه کرده ايم. اين احساس مي‌تواند به ما در شناخت و برخورد با مشکلات زندگي کمک کند. اما در افسردگي باليني يا اختلالات دوقطبي اين احساس افسردگي بسيار شديد تر است. در اين حالت احساس افسردگي براي مدت طولاني باقي مي‌ماند و حتي انجام امور عادي زندگي را سخت يا غير ممکن مي‌سازد. در صورتي که شما افسرده شده باشيد متوجه اين تغييرات در خود شده ايد:
   • روحي
     • احساس غمگيني که از بين نمي‌رود.
     • احساس نياز به گريستن بدون هيچ دليلي
     • ازدست دادن تمايل و رغبت به همه چيز
     • عدم لذت بردن از چيزهايي که قبلا لذت مي برديد.
     • احساس بي قراري و آشفتگي
     • از دست دادن اعتماد به نفس
     • احساس بي ارزشي و نااميدي
     • زودرنجي و تحريک پذيري
     • فکرکردن به خود کشي
   • فکري
     • از دست دادن قدرت فکر کردن مثبت و اميدوارانه
     • از دست دادن قدرت تصميم گيري حتي در موارد ساده
     • مشکل تمرکز کردن
   • جسمي
     • کم شدن اشتها و وزن
     • مشکل خوابيدن
     • بيدار شدن زودتر از موقع
     • احساس خستگي کامل
     • يبوست
     • عدم تمايل به رابطه جنسي
   • رفتاري
     • مشکل در شروع و به پايان رساندن کارها- حتي کارهاي روزمره
     • گريه کردن زياد و يا احساس نياز به گريه و عدم توانايي گريستن
     • پرهيز از مواجهه با افراد



2. شيدايي يا هيجان
   شيدايي يک احساس خوشحالي، افزايش انرژي و خوش بيني بيش از اندازه است. اين حالت مي‌تواند آنقدر شديد باشد که فکر کردن و قضاوت شما را تحت تاثير قرار دهد. ممکن است تفکرات عجيبي راجع به خود داشته باشيد، تصميمات بدي بگيريد و به صورت شرم آور، مضر و گاهي خطرناک رفتار کنيد.
   مانند حالت افسردگي، در اين حالت هم زندگي فرد مختل مي‌شود و مي‌تواند روابط و کار فرد را تحت تاثير قرار دهد. در حالتي که اين حالت خيلي شديد نباشد به آن شيدائي خفيف مي‌گويند.
   در صورتي که شما شيدا شويد ممکن است حالات زير را در خود مشاهده کنيد:
   • روحي
     • بسيار شاد و مهيج
     • عصبي و برانگيخته شدن توسط کساني که در خوش بيني شما شريک نمي‌شوند
     • احساس برتر بودن بيش از اندازه
   • فکري
     • پر از ايده هاي جديد و مهيج
     • پريدن از يک ايده يه ايده ديگر
     • شنيدن صداهايي که افراد ديگر نمي‌شنوند.
   • جسمي
     • بي ميل يا ناتوان از خوابيدن
     • پر انرژي
     • افزايش تمايل به رابطه جنسي
   • رفتاري
     • برنامه ريزي هاي بلندپروازانه و غير واقعي
     • بسيار فعال و پر جنب و جوش
     • رفتارهاي نا معمول
     • حرف زدن سريع – ديگران ممکن است متوجه صحبتهاي شما نشوند.
     • تصميمات عجولانه و گاهي با نتايج مصيبت بار
     • ولخرجي
     • احساس صميميت زياد
     • بروز بيش از حد احساسات

اگر شما در اواسط دوره شيدايي براي اولين بار باشيد، ممکن است متوجه هيچ چيز غير عادي نشويد. حتي دوستان و خانواده شما نيز ممکن است متوجه نشوند. حتي ممکن است اگر کسي سعي کند در اين مورد نظري ابراز کند ناراحت شويد. در اين حالت شما به تدريج در انجام امور روزمره و ارتباط با افراد دچار مشکل مي شويد.