• ناشناخته‌ است‌. فرضيات‌ زيادي‌ مطرح‌ شده‌اند، اما هيچ‌ يک‌ تأييد يا رد نشده‌اند. تصور بر اين‌ است‌ که‌ منشاي‌ آن‌ بيولوژيک‌ باشد.

• سابقه‌ خانوادگي‌ اين‌ اختلال‌ ‌

• در بعضي‌ از موارد، رفتار غيرطبيعي‌ کودک‌ به‌ هنگام‌ بلوغ‌ کاملاً برطرف‌ مي‌شود. در بعضي‌ ديگر، بيش‌ فعالي‌ با افزايش‌ سن‌ کاهش‌ مي‌يابد. اما تعدادي‌ از اين‌ کودکان‌ نهايتاً به‌ نوجوانان‌ و بزرگسالاني‌ مشکل‌دار تبديل‌ مي‌شوند.

• امکان‌ دارد مشکلات‌ کودک‌ در طي‌ زمان‌ برطرف‌ نشوند. نهايتاً کودک‌ وقتي‌ بزرگ‌ مي‌شود ممکن‌ است‌ در تحصيل‌ موفق‌ نباشد، يا اينکه‌ رفتار ضداجتماعي‌ و گاهي‌ جنايي‌ از خود بروز دهد.
• امکان‌ دارد کودک‌ در بزرگسالي‌ دچار اختلال‌ شخصيت‌ شود.

• پزشک‌ شما شايد تصميم‌ بگيرد داروهايي‌ مثل‌ متيل‌ فنيدات‌ (ريتالين‌)، که‌ ظاهراً اثر آرامش‌بخش‌ در کودکان‌ دچار اين‌ اختلال‌ دارند، تجويز کند. اين‌ داروها اثرات‌ جانبي‌ ناخوشايندي‌ دارند، از جمله‌: اختلال‌ در خواب‌، افسردگي‌، سردرد، معده‌ درد، بي‌اشتهايي‌، و کاهش‌ رشد.

• ‌ ‌کودک‌ روي‌ صندلي‌ مرتب‌ مي‌جنبد و دست‌ها و پاهاي‌ خود را تکان‌ مي‌دهد.
• ‌ ‌وقتي‌ به‌ کودک‌ گفته‌ مي‌شود که‌ بنشينيد، فقط‌ به‌ مدت‌ کوتاهي‌ روي‌ صندلي‌ بند مي‌شود.
• ‌ ‌حواس‌ کودک‌ به‌ راحتي‌ پرت‌ مي‌شود.
• ‌ ‌قبل‌ از مطرح‌ شدن‌ کامل‌ سؤال‌، کودک‌ پاسخ‌ را مي‌دهد.
• ‌ ‌کودک‌ در رعايت‌ نوبت‌ در بازي‌ و صف‌ مشکل‌ دارد.
• ‌ ‌کودک‌ در اجراي‌ دستورالعمل‌ها مشکل‌ دارد.
• ‌ ‌کودک‌ قادر به‌ تمرکز روي‌ يک‌ کار يا بازي‌ مشخص‌ نيست‌.
• ‌ ‌مرتب‌ از يک‌ کار تمام‌ نشده‌ منصرف‌ شده‌، به‌ کار ديگري‌ مي‌پردازد.
• ‌ ‌در انجام‌ بازي‌، بدون‌ ايجاد سروصدا، مشکل‌ دارد.
• ‌ ‌زياد صحبت‌ مي‌کند.
• ‌ ‌وسط‌ صحبت‌ يا کار ديگران‌ مي‌پرد.
• ‌ ‌به‌ نظر مي‌رسد که‌ اصلاً گوش‌ نمي‌دهد.
• ‌ ‌چيزهاي‌ مورد نياز براي‌ انجام‌ کارها را گم‌ مي‌کند.
• ‌اغلب‌ کارهاي‌ خطرناک‌ انجام‌ مي‌دهد بدون‌ اينکه‌ به‌ عواقب‌ ناگوار آنها توجه‌ داشته‌ باشد. ‌

• اگر احساس‌ مي‌کنيد کودکتان‌ علايم‌ اختلال‌ کم‌ توجهي‌ ـ بيش‌ فعالي‌ را دارد.
• اگر پس‌ از شروع‌ درمان‌ علايم‌ بدتر شوند.
• اگر دچار علايم‌ جديد وغيرقابل کنترل شده ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

رژيم‌ غذايي‌ مخصوصي‌ پيشنهاد شده‌اند: حذف‌ کليه‌ افزودني‌هاي‌ غذايي‌ (ادويه‌ جات‌ و غيره‌)، حذف‌ مواد به‌ خصوصي‌ از رژيم‌ غذايي‌، يا ويتامين‌ درماني‌ شديد. اغلب‌ تحقيقات‌ پزشکي‌ اشاره‌ به‌ اين‌ دارند که‌ اين‌ رژيم‌ها براي‌ تعداد بسيار کمي‌ از کودکان‌ مفيد هستند. اما بسياري‌ از والدين‌ تغييرات‌ قابل‌ توجهي‌ را در رفتار کودکان‌ خود پس‌ از استفاده‌ از اين‌ رژيم‌ها گزارش‌ کرده‌اند. شايد دليل‌ آن‌ اين‌ باشد که‌ با تهيه‌ غذاهاي‌ مخصوص‌ براي‌ کودک‌، وي‌ احساس‌ مي‌کند که‌ توجه‌ بيشتري‌ به‌ او مي‌شود. در مورد هرگونه‌ رژيم‌ غذايي‌ مخصوصي‌ که‌ براي‌ کودک‌ خود در نظر داريد با پزشک‌ خود مشورت‌ کنيد.

• هيچ‌ روش‌ خاصي‌ براي‌ پيشگيري‌ وجود ندارد