سندرم خستگي مزمن (CFS) يک بيماري است که باعث مي شود شما به حدي احساس خستگي کنيد که نتوانيد فعاليت هاي عادي و روزمره خود را انجام دهيد. اين بيماري علائم ديگري نيز دارد اما اصلي ترين علامت آن احساس خستگي شديد به مدت بيش از 6 ماه مي باشد.

بسياري از افراد بعد از يک تا دو سال بهبود پيدا کرده و دوباره به اين بيماري مبتلا نمي شوند. اما برخي از افراد ممکن است چندين سال با علائم خستگي مزمن مواجه باشند.

اين بيماري به خوبي شناخته شده نيست. برخي از متخصصان معتقدند که اين بيماري يک بيماري کاملا مستقل، با مجموعه اي از علائم خاص خود مي باشد اما برخي ديگر از متخصصان اينگونه باوري نداشته و آن را به عنوان يک بيماري جداگانه و مستقل قبول ندارند.

هيچ آزمايشي براي تشخيص سندرم خستگي مزمن وجود ندارد. به همين دليل پذيرفتن اين بيماري توسط افراد مبتلا به آن دشوار است. داشتن افرادي که شما را باور داشته و از شما حمايت کنند بسيار مهم است. همچنين داشتن يک پزشک، که مورد قبول شما باشد نيز مي تواند به شما کمک کند.

علامت اصلي اين سندرم خستگي بيش از حد است. اگر شما به سندرم خستگي مزمن مبتلا شده باشيد:

• ممکن است به صورت دائمي و يا بيشتر مواقع احساس خستگي داشته باشيد.
• ممکن است با مشکلات خواب مواجه شويد و يا اينکه بعد از بيدار شدن از خواب احساس خستگي کنيد و حس کنيد که استراحت نکرده ايد.
• ممکن است با اختلال در فکر کردن، تمرکز کردن و به خاطر سپردن مواجه شويد.
• ممکن است با سردرد، درد عضلاني، درد مفاصل، گلو درد و درد در غدد لنفاوي گردن و زير بغل مواجه شويد.
• ممکن است علائم شما بعد از يک فعاليت ذهني يا جسمي که سابق بر اين براي شما کار دشواري محسوب نمي شد، شعله ور شود.

بيماري ها يکي از علل مبتلا شدن به اين سندرم مي باشد، بيماري هايي از قبيل: هپاتيت، کم خوني، بيماري هاي عفوني، سرطان ها، بيماري هاي عصبي و عضلاني، کم کاري تيروئيد و ديابت.

• مطالعات نشان داده که زنان 4 برابر بيشتر مبتلا مي شوند.
• اين بيماري غالبا در سنين 40 تا 59 سالگي ظاهر مي شود، اما در هر سني امکان ابتلا وجود دارد.
• اين بيماري بيشتر در بزرگسالان و کمتر در کودکان ديده شده است.
• اين بيماري در هر نژاد و قومي ممکن است پيدا شود.
• اين بيماري در مردمان با درآمد کم بيشتر است.
• در يک خانواده ممکن است اين سندرم وجود داشته باشد، اما هيچ گونه دليلي مبني بر واگيردار بودن آن وجود ندارد. به طور کلي، هنوز در رابطه با مسري بودن يا نبودن اين بيماري بحث است.
• افراد خيلي چاق( BMI بيشتر از 30) و داروها و الکل نيز ممکن است ابتلا به اين سندرم را موجب شوند.

بروز افسردگي همراه با سندرم خستگي مزمن يک حالت شايع است و مي تواند علائم شما را بدتر کند. داروهاي ضد افسردگي مي توانند به شما کمک کنند تا احساس بهتري داشته باشيد..

هيچ آزمايشي براي تشخيص اين سندرم وجود ندارد و پزشکان به کمک رد کردن ساير بيماري هايي که مي توانند علائم مشابهي را ايجاد کنند، ابتلا به اين بيماري را تائيد مي کنند.

آزمايش هاي تيروئيد، کبد، اندازه گيري تعداد گلبول هاي خون و سرعت ته نشين شدن آن براي تشخيص لازم است، اما آزمايش ادرار لازم نيست.

اگر يکي از اين آزمايشات غيرعادي بود، نمي توان شخص را مبتلا به سندرم خستگي مزمن دانست، بلکه در اين مرحله بايد به دنبال نشانه هاي ديگر بود.

هيچ درماني براي سندرم خستگي مزمن وجود ندارد اما بسياري از علائم آن مي تواند درمان شود. براي اين منظور داشتن يک رابطه خوب با پزشکتان بسيار مهم است. همکاري کردن با پزشکتان براي پيدا کردن ترکيبي از دارو و يا تغييرات رفتاري که به شما کمک مي کنند، بسيار مهم است. درمان ثابت و مشترکي براي تمام بيماران وجود ندارد، لذا ممکن است پزشک براي پيدا کردن بهترين روش درماني از سعي و خطا استفاده کند.

درمان در منزل بسيار مهم است. ممکن است لازم باشد که شما در برنامه روزانه خود تغييراتي ايجاد کنيد و عادت هاي خواب بهتري را فرا بگيريد و همچنين ممکن است لازم باشد که آهسته آهسته به ورزش ملايم روي بياوريد.

مشاوره و ورزش کردن مي تواند به افراد مبتلا به سندرم خستگي مزمن کمک کند.

اگرچه کار چندان ساده اي نيست اما داشتن نگرش مثبت نيز مي تواند کمک خوبي باشد. سعي کنيد دچار سرخوردگي، خشم و افسردگي نشويد. مشاوره و صحبت کردن با ساير افراد مبتلا به اين سندرم مي تواند به شما در بهبود نگرش نسبت به اين بيماري کمک کند.

خستگي شديد و عدم توانايي انجام کارهاي روزمره