کيست پايلونيدال يا سينوس پايلونيدال يک کيسه کوچک پوستي حاوي مو در قسمت پايين کمر است. اين بيماري در جنگ جهاني دوم به نام بيماري رانندگان جيپ معروف بود. اين کيست به صورت يک منفذ پوستي کوچک نمايان شده و گاهي چيزي بيش از يک فرورفتگي حاوي چند موي پيچيده نيست. بيماري پايلونيدال به شکل يک آبسه حاد يا سينوس تخليه شونده در ناحيه ساکرو کوسيکس بروز مي‌کند. اين کيست يا آبسه معمولاً در انتهايي‌ترين نقطه ستون فقرات ايجاد مي‌شود. اين کيست مستعد عفونت است. کيست‌هاي پايلونيدال در افراد سياه پوست ناشايع است. هر دو جنس مبتلا مي‌شوند ولي در مردان شايع‌تر است. عفونت کيست معمولاً در اوايل بزرگسالي (40-18 سال) آغاز مي‌شود. بيشترين رده سني بين 16 تا 26 مي‌باشد. از نظر آماري از هر 100 هزار نفر 26 نفر به اين بيماري مبتلا مي‌شود.

واژه پايلونيدال به معني nest of hairs (آشيانه‌اي از موها) است.

اين کيست ناشي از اختلالي خفيف است که در طي تکامل جنيني رخ مي‌دهد. عامل عفونت معمولاً استافيلوکوک است. اين وضعيت در مرداني که داراي مقادير زيادي موي بدن هستند، بيشتر رخ مي‌دهد. علت دقيق نامشخص است، اما ممکن است به علت وجود نقصي در تکامل اين ناحيه باشد. رشد مو در اين محل تمايل دارد به طرف داخل باشد و احتمال دارد باعث عفونت در سينوس و در نتيجه يک آبسه دردناک شود.

نظريه جديدتر در اين مورد اتيولوژي بيماري را اين‌گونه توجيه مي‌کند که چون سلول‌هاي پيش‌ساز مو با منشأ اکتودرم در اين ناحيه [ساکروکوکسيژئوس] به صورت نابه جا قرار گرفته‌اند، ممکن است در اثر تحريک با عوامل مکانيکي مثل رانندگي طولاني رشد کنند و زمينه ساز بروز علايم بيماري شوند.

درمان کيست عفوني شده به دو روش باز يا بسته انجام مي‌شود و معمولاً شامل برش دادن برروي آبسه و تخليه چرک و گاهي جراحي به منظور برداشتن کل ناحيه عفوني مي‌باشد. مدت جراحي بين 30 تا 50 دقيقه است و دکتر جراح هم مي تواند فرد را بيهوش يا ناحيه کمر به پايين را بي حس کند. در جراحي به روش باز، التيام زخم جراحي ممکن است چند ماه به طول انجامد زيرا بايد از عمق زخم ترميم شود. البته در صورت مراقبت روزانه ترميم زخم به هشت هفته (دو ماه) کاهش مي يابد. مراقبت روزانه شامل عوض کردن پانسمان به صورت روزانه يا حداقل دو روز يکبار،شستشوي زخم،و شيو کردن(shave) موهايي که بعد از عمل در اطراف زخم ميرويند. اگر اين موها از اطراف زخم حذف نشوند، بدليل اين که زخم باز است دوباره در زخم خم مي شوند و زخم آبسه ميکند.براي ترميم زخم هم خوردن ميوه هاي همچون کيوي،پرتقال و همچنين ويتامين C توصيه مي شود.

در تمامي مراحل اين بيماري، فرد اصلا احساس درد نمي کند. حتي بعد از عمل هم احساس درد نمي شود،اما از هفته ي دوم بعد از عمل که زخم شروع به ترميم خود مي کند ممکن است فرد در بعضي از حرکت هاي روزانه خود دچار مشکل شود و اين ناحيه کمي او را اذيت کند.هر چند درد پس از هفته ي سوم به صفر مي رسد و فرد کاملا احساس رضايت مي کند.

براي پانسمان زخم، پس از شستشوي زخم با آب مقطر، يک گاز در درون حفره ي زخم مي گذارند و سپس بر روي آن چسب هاي پزشکي يا چسب هاي يه لايه مي گذارند. به اين خاطر که شخص در طول روز، ممکن است حرکت هايي داشته باشد که پانسمان باز شود، بر روي پانسمان هم سرجيفيکس (sergifix) پوشيده مي شود تا پانسمان حتي اکر باز شد در جاي خود بماند و حرکت نکند.

در صورت عدم عفونت علامتي ندارد. با ايجاد عفونت علايم زير بروز مي‌کند:
• درد، قرمزي، احساس درد با لمس و تورم ناحيه مبتلا
• تب و لرز
• ترشح چرک