ديستوني به معناي انقباض غيرارادي مکرر و طولاني در يک عضله يا در گروهي از عضلات يا بروز وضعيت‌هاي بدني خاص است و در واقع يک اختلال حرکتي– عصبي محسوب مي‌شود. ديستوني گردن (Cervical Dystonia) شايع ترين فرم ديستوني موضعي است. در اين بيماري، انقباضات چرخشي در سر و گردن رخ مي دهد.

در اکثر موارد علت نامعلوم است. در 10 تا 15 درصد موارد ممکن است فرد ديگري در خانواده مبتلا شود.

ممکن است علت بيماري ژنتيکي باشد، ولي با نفوذ ژني پايين؛ يعني ژن مشابه در ساير اعضاي خانواده وجود داشته باشد، ولي آنها مبتلا نشوند و يا در سنين ديگر يا در جاهاي ديگر بدن دچار ديستوني شوند. در 5 تا 10 درصد موارد سابقه ضربه به ناحيه گردن، 3 تا 6 ماه قبل از شروع علائم وجود داشته است.ممکن است استفاده بيش از حد از عضلات گردن يا ضربه در کنار زمينه ژنتيکي باعث شروع علائم شود. ضربه مغزي نيز مي تواند از علل بيماري باشد.در اکثر بيماران عضلات گردن، بزرگ (هيپرتروفيک) مي شوند. 60 تا 80 درصد بيماران درد گردن دارند. 30 تا 40 درصد بيماران، لرزش ديستونيک سر يا لرزش دست يا هر دو را دارند. 20 درصد بيماران پرش پلک چشم (يا بلفارواسپاسم) يا ديستوني در عضلات ديگر غير از گردن نيز دارند.

نوع‌ مادرزادي‌ بدون‌ درمان‌ دايمي‌ باعث‌ مي‌شود ظاهر سر و گردن‌، غيرطبيعي‌ و غيرجذاب‌ گردد.

فعلا بهترين روش درمان ديستوني گردن، تزريق ديسپورت يا بوتاکس در عضلات گردن است. اين کار بدون نياز به بيحسي موضعي قابل انجام است.ديسپورت يا بوتاکس با تزريق داخل عضلاني باعث تضعيف همان عضله مي شود. اثر آن معمولا طي 4 تا 5 روز شروع و در عرض دو هفته به اوج مي رسد و تا 4-3 ماه اثر مطلوب دارو باقي مي ماند. 60 تا 70 درصد بيماران از تزريق، رضايت نسبي يا کامل دارند.عده اي از بيماراني که در ابتدا به تزريق پاسخ مي دهند، پس از چند بار تزريق به علت توليد آنتي بادي هايي در بدن بر عليه دارو، به تزريقات بعدي پاسخ نمي دهند. براي کاهش احتمال توليد اين آنتي بادي ها، فاصله تزريق ها نبايد کمتر از سه ماه باشد.از عوارض احتمالي تزريق در عضلات جلوي گردن، بروز اختلال بلع به صورت موقت (چند روز يا چند هفته) است که در درصد کمي از بيماران رخ مي دهد.از عوارض تزريق در عضلات پشت گردن، شل شدن و افتادن سر است که اين عارضه نيز موقتي است.درمان با داروهاي خوراکي نظير کلونازپام (Clonazepam)، بکلوفن (Baclofen)، آنتي کلينرژيک ها نظير بيپريدين (Biperidin)، تري هگزي فنيديل (تريفن يا آرتان)، و گاباپنتين (Gabapentin) و داروهاي ديگر گاهي مي تواند موثر باشد. داروها بايد با تجويز پزشک مصرف شوند. از روش هاي ديگر درمان ديستوني گردن، تحريک عمقي مغز است که در برخي از بيماران مي تواند موثر باشد.

ديستوني گردن اغلب موقع راه رفتن يا استرس تشديد مي شود و با استراحت و خواب کمتر مي شود.

انقباض طولاني در عضلات گردن منجر به وضعيت غير عادي گردن مي شود. بسته به اين که کدام عضلات درگير شوند، وضعيت سر فرق مي کند. در واقع سر مي تواند به يک طرف منحرف شود، يا به يک طرف بچرخد (تورتيکولي)، يا به سمت جلو، يا عقب انحراف يابد. علائم ديستوني گردن اغلب موقع راه رفتن يا استرس تشديد مي شود و با استراحت و خواب کمتر مي شود.