|
اختلال شخصيت ضد اجتماعي (Antisocial personality disorder) داراي چهار نشانه است که عبارتند از: خودمحوري، فقدان وجدان، رفتار تکانشي و جاذبه? سطحي. خود محوري به اشتغال ذهني فرد به مسايل خود و عدم حساسيت به نيازهاي ديگران مربوط مي‌شود. فرد مبتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي به زندگي خود در دنيا يي که با تنهايي او آميخته شده‌است ادامه مي‌دهد، گويي که در مکان جدا و عايقي قرار دارد و هرگز دوست و آشنايي ندارد. اين افراد اغلب فکر مي‌کنند که با ديگران تفاوت دارند. آنها ظاهراً احساس توجه و نگراني نسبت به ديگران را درک نمي‌کنند. افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي، اضطراب، گناه و يا احساس‌هاي پشيماني را حتي در صورتي که آسيب زيادي را به ديگران وارد کرده باشند، تجربه نمي‌کنند. آنها اغلب، هنگامي که با رفتار تخريبي خود روبه رو مي‌شوند، آرام و موقر باقي مي‌مانند و نسبت به کسي که بتواند آنها را فريب دهند، احساس تنفر مي‌کنند.
اين افراد بر خلاف بزرگسالاني که ياد گرفته‌اند، رضايت مندي‌هاي بي درنگ خود را به خاطر اهداف دراز مدت فدا کنند، بدون توجه به پيامدهاي احتمالي بر اساس تکانه‌هاي خود عمل مي‌کنند. آنها مشاغل و روابط خود را به طور ناگهاني تغيير مي‌دهند و اهل خشونت و بي ملاحظه هستند. آنها اغلب، سابقه? مدرسه گريزي دارند و ممکن است مکرراً به خاطر رفتار مخرب از مدرسه اخراج شده باشند. حتي هنگامي که آنها پيوسته به خاطر رفتارهاي خود تنبيه شوند، نسبت به رابطه? بين رفتارشان و پيامدهاي آنها هيج بينشي ندارند.
افراد مبتلا به شخصيت‌هاي ضد اجتماعي مي‌توانند کاملاً فريبنده و متقاعد کننده به نظر آيند و به طور قابل توجهي نسبت به نيازها و ضعف‌هاي ديگران آگاهند. آنها حتي در حالي که فردي را استثمار مي‌کنند، احساس‌هاي اعتماد را در وي بر مي‌انگيزانند. اگرچه به نظر مي‌رسد که چنين افرادي احتملاً مجرم مي‌شوند، ولي بسياري از افراد جامعه ستيز از مشکلات قانوني اجتناب مي‌کنند و با استفاده از روش‌هاي کمتر قابل توجه به عنوان تاجران بي رحم، روحانيون و سياست مدارانِ متقلب به ديگران آسيب وارد مي‌کنند.
ملاک¬هاي تشخيصي براي اين اختلال عبارتند از :
الف- الگوي فراگيري از عدم رعايت و تجاوز به حقوق ديگران که از سن 15 سالگي آشکار شده و با سه مورد (يا بيشتر از سه مورد) از موارد زير مشخص مي شود:
1 ) ناتواني در سازش با هنجارهاي اجتماعي مرتبط با رفتارهاي قانوني، که با انجام مکرر اعمالي مشخص مي شود که زمينه بازداشت شدن را فراهم مي کنند.
2 ) فريبکاري که با دروغگويي مکرر، استفاده از نامهاي مستعار يا کلاهبرداري از ديگران براي منفعت شخصي يا لذت مشخص مي شود.
3 ) تکانشي بودن يا ناتواني در برنامه ريزي براي آينده
4 ) تحريک پذيري و پرخاشگري که با نزاع و حمله هاي بدني مکرر مشخص مي شود.
5 ) بي پروايي و بي ملاحظه بودن نسبت به امنيت خود يا ديگران
6 ) مسئوليت ناپذيري دايم که با ناتواني مکرر در حفظ رفتار شغلي ثابت يا بازپرداخت تعهدهاي مالي مشخص مي شود.
7 ) عدم پشيماني که با بي تفاوتي و يا دليل تراشي براي آزار يا دزديدن اموال ديگران يا بد رفتاري با آنها مشخص مي شود.
ب ـ چنين فردي حداقل بايد 18 سال سن داشته باشد.
ج ـ شواهدي از اختلال سلوک با شروع قبل از سن 15 سالگي وجود دارد.
د ـ رخداد رفتار ضد اجتماعي صرفاً در طي سير اسکيزوفرنيا يا يک دوره مانيک نيست.
|