اسپاسم منتشر مري يک اختلال حرکتي مري است که در آن انقباض هاي ناهماهنگ و هم زمان مري هم به صورت خود به خود و هم در هنگام بلع روي مي دهد. اين اختلال حرکتي مري غالباً با درد متناوب قفسه سينه همراه است. اختلالات حرکتى اوليه در مرى با عملکرد عضلانى غيرطبيعى در مرى که غالباً با درد متناوب قفسه? سينه همراه است مشخص مى‌شوند.

• هنوز مشخص نيست چه چيزي باعث اسپاسم مري مي شود.
• ‌مري سالم غذا را از طريق يک سري انقباض هماهنگ عضلاني، به نام حرکت دودي به معده حرکت مي دهد. اسپاسم مري در اين روند با دشوار ساختن هماهنگ شدن عضلات ديواره پايين مري به منظور انتقال مواد غذايي به معده اختلال ايجاد مي کند.
• عواملي که باعث افزايش خطر ابتلا به اسپاسم مري اند عبارتند از:‌
• زن بودن
• خوردن و آشاميدن غذاها يا مايعات سرد يا گرم
• سوزش معده
• بيماري ريفلاکس معده(GERD)‌
• اضطراب

فتق هياتال و ديورتيکول اپى‌فرنيک ممکن است از عوارض ثانويه? انقباضات شديد و ناهماهنگ مرى باشند. ممکن است رگورژيتاسيون و آسپيراسيون رخ دهد که احتمالاً منجر به عفونت‌هاى مکرر و پنومونى مى‌شود. با اين وجود، به‌طور کلى اين بيمارى خفيف است و عوارض جدى به‌ دنبال ندارد.

درمان اين اختلال دشوار است. زيرا دارو درماني با نيترات ها و مسدود کننده هاي کانال کلسيم، اغلب تأثير اندک دارند. ممکن است بيمار به يک رژيم غذايي سبک که دچار درد شديد و ديسفاژي هستند به درمان پاسخ ندهند. با حفظ اسفنگتر تحتاني مي توان از بروز ازوفاژيت که مهمترين عارضه بعد از عمل جراحي است، جلوگيري کرد.

گشاد کردن مري با بالون و ايجاد برش روي عضلات نيز فقط در تعداد اندکي از بيماران مؤثر است.

در بسيارى از بيماران اطمينان دادن و درمان علامتى کفايت مى‌کند. هيدرالازين، نيترات‌هاى طولانى اثر و داروهاى آنتى‌کولينرژيک ممکن است تا حدودى علائم را برطرف کنند. ممکن است بيمار به يک رژيم غذائى سبک که در پنج يا شش وعده? کوچک طى روز مصرف مى‌شود نياز داشته باشد، به‌خصوص در صورتى‌که ديسفاژى مهمترين علامت باشد. بوژيناژ با ديلاتورهاى هم‌وزن جيوه در اسپاسم منتشر يا مرى فندق‌شکن، کارآئى ندارد. بيمارانى که دچار درد شديد و ديسفاژى هستند و به درمان پاسخ نمى‌دهند. بايد از اسفنکتر گاستروازوفاژيال تا قوس آئورت و يا تا هر نقطه‌اى که در مانومترى قبل از عمل افزايش فشار نشان داده شده است، ميوتومى انجام شود. اين عمل را مى‌توان با توراکوسکوپى يا توراکوتومى انجام داد. توراکوسکوپى براى بيمار بسيار راحت‌تر است و نتايج حاصل از آن نيز عالى است. روش توراکوتومى باز بايد در بيمارانى انجام شود که امکان جراحى با توراکوستومى(مثلاً، به‌‌دليل توراکوتومى قبلي) براى آنها وجود ندارد. با حفظ اسفنکتر تحتانى مرى مى‌توان از بروز اوزفاژيت، که مهم‌ترين عارضه? بعد از عمل است جلوگيرى کرد. عمل جراحى در 90% از موارد موفقيت‌آميز است. در صورتى‌که بعد از جراحى درد مداوم و ديسفاژى برطرف نشود. مى‌توان بيمار را تحت عمل ازوفاگکتومى کامل(برداشتن کامل مري) و ازوفاگوگاستروستومى گردنى قرار داد.

علائم و نشانه هاي اسپاسم مري عبارتند از:

• درد فشار ي در قفسه سينه ، که اغلب شديد است، جايي که شما ممکن است آن را با درد قلبي (آنژين) اشتباه بگيريد.
• اشکال در بلع(ديسفاژي)
• اين احساس که يک شي در گلو گير(بغض در گلو) کرده است.
• بازگشت مواد غذايي و مايعات به مري(ترش کردن)
• شايع‌ترين علامت، درد متناوب قفسه? سينه است که از ناراحتى خفيف تا درد اسپاسموديک شديدى که به درد بيمارى شريان کرونر شباهت دارد تغيير مى‌کند. اکثر بيماران از ديسفاژى شکايت دارند ولى کاهش وزن ناشايع است.

ندارد.