بزرگ‌ طحالي يافته‌اي شايع در طيف وسيعي از بيماريها بشايع‌ترين نوع سرطان استخوان، بيماري استئوسارکوم نام دارد که در بافت جديد استخوان‌هاي در حال رشد به وجود مي‌آيد. بيماري استئوسارکوم بيشتر در کودکان و نوجوانان شايع است. تومور استئوسارکوم يا استئوژنيک سارکوما، شايع‌ترين تومور بدخيم اوليه استخوان است که در سنين جواني و بيشتر بين 10 الي30 سالگي به ‌وجود مي‌آيد.

امروزه جهش‌هاي ژنتيکي را عامل اصلي ايجاد بيماري مي‌دانند ولي اينکه چه عامل و يا عواملي باعث اين جهش‌هاي ژنتيکي مي‌شود، نامعلوم است. امروزه با پيشرفت‌هايي که در درمان بيماري استئوسارکوم به‌ وجود آمده است، خوشبختانه درصد بالايي از اين بيماران بهبودي کامل پيدا کرده و به آغوش اجتماع باز مي‌گردند.

در طي اين بيماري، سلول‌هاي بدخيم استخوان‌ ساز شروع به تکثير و ايجاد تومور مي‌کنند. شيوع بيماري استئوسارکوم، ساليانه دو الي سه نفر به ازاي هر يک ‌ميليون نفر جمعيت مي‌باشد؛ بنابراين تخمين زده مي‌شود که در کشور ما هر سال 150 تا 200 نفر مبتلا به اين بيماري شوند.

درمان بيماري استئوسارکوم عبارت است از چند مرحله شيمي ‌درماني پيش از عمل جراحي و چند مرحله پس از عمل. در عمل جراحي، جراح سعي در خارج کردن تومور دارد و بازسازي اندام به نحوي که براي بيمار قابل استفاده باشد. مهمترين روش هاي درماني استئوسارکوم عبارتند از :

شيمي درماني : معمولاً قبل از جراحي به بيمار داده ميشود تا اندازه تومور را کوچکتر کرده و انجام جراحي راحت تر و بهتر شود. بعد از جراحي هم شيمي درماني ادامه ميابد

راديوتراپي : استئوسارکوم معمولا به راديوتراپي پاسخ خوبي نميدهد ولي در بيمارانيکه تحت عمل جراحي قرار ميگيرند ممکن است براي از بين بردن باقيمانده هاي احتمالي تومور از راديوتراپي استفاده ميشود. وقتي بدنبال ابتلا به استئوسارکوم استخوان دچار شکستگي ميشود ممکن است سلول هاي سرطاني از استخوان به بافت هاي اطراف پراکنده شوند براي مبارزه با اين سلول ها هم گاهي از راديوتراپي استفاده ميشود.

جراحي : در حين جراحي بافت سرطاني با مقداري از استخوان سالم اطرافش برداشته ميشود. محل خالي شده يا با يک فلز که به جاي استخوان گذاشته ميشود جايگزين ميشود ( مثلاً استفاده از مفصل مصنوعي وقتي تومور در نزديک مفصل بوده است) و يا از پيوند استخوان براي جايگزين شدن استخوان از دست رفته استفاده ميشود. گاهي اوقات وسعت رشد تومور آنقدر زياد است که به مناطق زيادي از اندام منتشر شده است و يا عروق و اعصاب اندام را به شدت آسيب زده است. در اين موارد ممکن است بهترين راه براي بيمار قطع عضو باشد

نخستين و مهم‌ترين علامت بيماري، درد است و با پيشرفت آن، تورم نيز در محل ابتلا ايجاد مي‌گردد. درد در هنگام فشار دادن استخوان بيشتر ميشود. ممکن است تورم و برجستگي و حتي قرمزي پوست در قسمتي از اندام احساس شود. لنگش و محدوديت حرکت مفصل ممکن است از ديگر علائم تومور باشد. ممکن است بدنبال فعاليت تومور، استخوان به قدري ضعيف شود که بشکند.بيماري استئوسارکوم به نسبت مساوي بين دختران و پسران ديده مي‌شود و شايع‌ترين محل درگيري، در اطراف مفصل زانو است.

ندارد