تاندون پاتلا، تاندوني است که استخوان پاتلا (کشکک) را به استخوان تيبيا يا درشت ني (يکي از دو استخوان ساق پا در زير زانو) متصل مي کند. اين تاندون نقش مهمي را در بهره اي که شما از پاهايتان مي بريد، ايفا مي کند. تاندون کشکک کمک مي کند تا عضلات ساق پا عمل کنند به نحوي که شما بتوانيد فعاليت هايي مانند لگد زدن به توپ ، فشار دادن پدال دوچرخه و پريدن در هوا را انجام دهيد. بيماري تاندونيت پاتلا زماني رخ مي دهد که يک استرس عملکردي به علت فعاليت هايي مانند پريدن در تاندون بوجود مي آيد، بنابراين، آن را به عنوان "زانوي پرش کننده ها Jumper`s knee " هم مي شناسند.

اين مشکل شايعي است که در پسران در مقايسه با دختران بيشتر ديده مي شود، به خصوص در ورزشکاراني که پريدن هاي مکرر دارد مثل بسکتباليست ها، فوتباليست ها و واليباليست ها شايع تر است و با شيوعي در حدود 20 % در اين ورزشکاران ديده مي شود. با اين حال هر کسي مي تواند به آن دچار شود، چه پرش هاي مکرر داشته باشد يا نداشته باشد.

تاندونيت پاتلا يک آسيب شايع به دليل استرس هاي مکرر تاندون پاتلا و در نتيجه پارگي هاي کوچک در تاندون است. بعدها ضايعات در تاندون اين منطقه به تغييرات دژنراتيو (تخريبي) و يا نقص هاي ترميمي پيشترفت مي کند. داشتن اضافه وزن نيز فشار بر روي تاندون پاتلا را افزايش مي دهد که اين خود باعث ايجاد دامنه کمتر حرکت و کاهش انعطاف پذيري در عضلات ران خواهد شد.

در صورتي که تاندونيت پاتلا ناديده گرفته شده و بدون درمان رها شود، مي تواند باعث آسيب بيشتر به تاندون بشود. واکنش هاي جبراني پا براي کاهش درد مي تواند عضلات ران و ماهيچه هاي ساق پا را تضعيف کند. در صورتي که عوامل مستعد کننده به تاندونيت پاتلا باقي بماند درد زانو ممکن است ادامه يابد. عدم تحرک زانو به دليل ايجاد سفتي عضله يا مفصل نبايد اعمال شود و باعث طولاني تر شدن بازگشت ورزشکار به ورزش خواهد شد.

به طور کلي درمان تاندونيت پاتلا، يک پروسه طولاني مدت است. در صورتي که آسيب خيلي شديد نباشد، بهبودي ممکن است چند هفته يا چند ماه طول بکشد.

بيشتر بيماران به يک رويکرد محافظه کارانه پاسخ مي دهند مانند کاهش فعاليت هايي که به تاندون فشار مي آورد (مثل پريدن ، چمباتمه زدن و غيره)، گذاشتن يخ بر روي محل براي حدود سي دقيقه چهار تا شش بار در روز پس از فعاليت بدني، و يا تقويت عضلات تاندون با انجام برخي تمرين هايي که فيزيوتراپيست ممکن است به شما توصيه کند.

به طور کلي درد علامت شايعي است که با يخ درماني در منطقه آسيب ديده و کاهش موقتي استرس تاندون، کاهش مي يابد.

فيزيوتراپيست مي تواند به شما کمک کند تا ياد بگيرد در طول فعاليت هاي بدني چگونه فشارها را بهتر توزيع کنيد. به عنوان مثال، ورزشکاري که پرش مي کند اغلب بايد جهش مناسب و تکنيک هاي فرود را ياد بگيرد. فيزيوتراپيست همچنين ممکن است تمرينات خاصي را براي تقويت عضلات کاسه زانو، ران و ساق پا توصيه کند. يک زانو بند خوب مي تواند در توزيع مناسب نيروهاي وارده به زانو کمک کننده باشد. اين مورد ممکن است به رفع درد کمک کند. ماساژ تاندون پاتلا هم ممکن است به تسريع بهبود تاندون کمک کند.

مسکن ها مي توانند براي کاهش درد استفاده شوند.

اگر رويکرد محافظه کارانه حتي پس از 12 ماه از درمان کمک کننده نباشد، ممکن است جراحي براي بيمار در نظر گرفته شود، با اين حال در صورتي که ورزشکار، يک ورزشکار حرفه اي باشد، بدون در نظر گرفتن رويکرد محافظه کارانه، ممکن است جراحي اولين اقدام درماني باشد.

تاندونيت پاتلا اغلب در ورزشکاراني که درگير ورزش هايي همراه با پريدن هستد، ديده مي شود. درد معمولا اولين علامت تاندونيت پاتلا است که از محل چسبيدن تاندون به کششکک تا محل اتصال تادون به استخوان تيبيا احساس مي شود. درد ممکن است در طول فعاليت هاي بدني بدتر شده و ممکن است به صورت يک درد مبهم بعد از ورزش باقي بماند. احساس سفتي زياد در منطقه آسيب ديده ممکن است اولين چيزي باشد که در اول صبح احساس مي کنيد.

به محض اين که متوجه درد شديد، از ورزش اجتناب کنيد. مشاوره براي انعطاف پذيري مناسب و تمرينات پليومتريک در بيماراني که تاندونيت هنوز در مراحل اوليه است، مي تواند از آسيب هاي جدي تر جلوگيري کند.