آسم يکي از بيماريهاي مزمن است که در برخي از ورزشکاران مشاهده ميشود. آسم به عنوان "اختلال التهابي مزمن مجاري تنفسي" تعريف ميشود.

عواملي که تنگي برونش ها را ايجاد ميکنند ب?ن افراد مختلف، متفاوتند. اما عوامل متداول عبارتند از فضولات حيوانات، گرد و خاک محيط، گرده گياهان، دود سيگار و آلودگي هوا. علاوه بر اين، سرماخوردگي، آنفولانزا و بيماريهاي عفوني ديگر ميتواند انقباض برونش ها را تشديد نمايد. عواملي که به نسبت کمتري موجب تنگي برونشها ميشوند عبارتند از کپک ها و قارچ ها، و برخي از غذاهاي خاص، مثل لبنيات، ماهي، صدف، مواد حاوي خميرمايه، آجيلها، و برخي از رنگ ها و نگهدارنده هاي غذايي. تعداد محدودي از افراد مبتلا به آسم به برخي از داروهاي متداول مانند آسپرين، ايبوپروفن و پاراستامول، واکنش منفي نشان ميدهند. اين واکنش به ويژه در افراد مبتلا به آسمي که ورزش ميکنند، مشخصتر است، زيرا براي درمان آسيبهاي عضلاني اسکلتي و کشيدگيها از اين داروها استفاده ميشود. احتمالا فعاليت ورزشي يکي از متداول ترين عوامل تشديد کننده تنگي برونشها است. در حدود 90 درصد از افرادي که آسم حساسيتي دارند و در برخي از افرادي که آسم حساسيتي ندارند، فعاليت ورزشي يکي از عوامل بالقوه تنگي برونشها است (لاکرويي، 1999). شدت آسم ناشي از فعاليت ورزشي بين افراد مختلف متفاوت است و اوج آن حدود 10 دقيقه بعد از قطع فعاليت ورزشي است ( بيسد وهمکاران، 1999). تنگي برونش ها با سرفه، التهاب مجاري تنفسي و توليد موکوس همراه است. فراواني EIA (آسم ناشي از ورزش ) در ورزشکاران نخبه بين 10 تا 50 درصد متغير است و بستگي به رشته ورزشي آنان دارد.

درمان EIA بستگي به اين مسئله دارد که آيا ورزشکار در فصل مسابق ه و در نتيجه تحت ممنوعيـت قوانين دوپينگ سازمان کنترل کننده است. اگر ترديد وجود دارد، ورزشکار بايد بـه قـوانين سـازمان کنترل کننده مراجعه کند تا بر اساس راهنمايي هاي جديد، درمانهاي مجاز دارويي EIA را بيابد. هدف هر روش درماني، به حداقل رساندن علائم، کاهش خطر تشديد بيماري، و بهينه نمودن توانايي ورزشکار در حد توانايي او است. روش مرسوم درمان آسم ، تحت نظارت پز شک متخـصص تـنفس بـا استفاده از دارو انجام مي شود (درمان دارويي ). اما براي ورزشـکاراني کـه در فـصل مـسابقه هـستند . دارو درماني نياز به شناخت کامل قوانين دوپينگ در رشته ورزشي مربوطه دارد و نمـي تـوان بـدون مراجعه اوليه به جديدترين قوانين دوپينگ در آن رشته ورزشي، توصيه دارويي نمود . با فـرض اينکـه قوانين مربوط به استفاده از داروهاي آسم در نظر گرفتـه شـده، روش هـاي دارو درمـاني EIA بايد با نظارت پزشک انجام شود. در EIA، تفاوتهاي بين فردي زياد است که روشهاي بسيار اختصاصي را در درمان بيماري مي طلبد..

اجتناب از انجام ورزش، در صورت وجود نشانه‌ها قبل از شروع فعاليت ورزشي . افرادي که اولين بار در حين ورزش دچار حمله آسم شوند، اولين قدم توقف فعاليت و خارج شدن از محيط ورزش مي باشد.

انتخاب ورزش مناسب با کمترين احتمال ظهور حملات آسم

اصلاح برنامه ورزشي تغيير در نوع، شدت و مدت ورزش

گرم کردن بدن به ميزان کافي و القاء دوره مقاومت چند دقيقه قبل از شروع فعاليت ورزشي (آهسته آهسته ورزش را آغاز کنيد)

سعي به تنفس با بيني (با دهان باز تنفس نکنيد)

پرهيز از فعاليت ورزشي در شرايط جوي نامتعادل (مانند هواي کمتر از10 درجه سانتي‌گراد و با رطوبت کم) و در هنگام آلودگي هوا و وجود مواد محرک وآلرژن

پرهيز از فعاليت ورزشي در زمان ابتلا به عفونت‌هاي تنفسي مثل سرماخوردگي يا آلرژي‌هاي تنفسي و کنترل

دقت در مصرف مواد غذايي، خوردن غذاهاي نامناسب مي تواند عامل محرکي براي بروز آسم باشد. چند نوع ماده ي غذايي رايج که موجب بروز حملات آسم مي شوند عبارتند از:شير،تخم مرغ،آجيل و غذاهاي دريايي

استفاده از تجهيزات ورزشي مناسب مانند ماسک مخصوص

دور شدن از آشپزخانه، به گفته ي دکتر «کارلسون» حتي استشمام بوي غذاهايي که نسبت به آنها حساسيت داريد نيز موجب بروز حملات آسم مي شود. وي در يک تحقيق متوجه شد حتي يکبار استشمام کردن بوي نيمرو ظرف چند ثانيه موجب شروع حملات آسم در چند تن از بيماران شد

اشخاصي که دچار آسم ورزشي هستند ،توصيه ميشود داروهاي خود را همراه داشته باشيد، اگر 15 دقيقه قبل از شروع ورزش داروي خود را مصرف نماييد،با مشکلي روبرو نخواهيد شد.