پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
دررفتگي Dislocation به حالتي ميگويند که در آن دو سطحي که مفصل را تشکيل ميدهند از يکديگر جداشوند. به بيان ديگر دو استخواني که يک مفصل را درست ميکنند ارتباط آناتوميک خود نسبت به يکديگر را از دست ميدهند. گاهي اوقات سطوح مفصل کاملاً از هم جدا نميشوند، گرچه وضعيت صحيح آناتوميک را نسبت به هم ندارند ولي کاملاً هم از هم جدا نميشوند و قسمتهايي از سطوح مفصلي با هم در تماس باقي ميمانند. به اين حالت نيمه دررفتگي Subluxation ميگويند.
مفصل آرنج از سه استخوان تشکيل ميشود. در بالا قسمت پاييني استخوان بازو Humerus bone قرار دارد و در پايين قسمت بالايي دو استخوان ساعد يعني زند زيرين و زند زبرين در تشکيل مفصل آرنج شرکت ميکنند. زند زيرين يا Ulna همان استخواني است که در طرف انگشت کوچک دست قرار گرفته است و زند زبرين يا Radius استخواني است که در طرف شست دست است.
در دو طرف مفصل آرنج يعني در طرف خارج و داخل آن ليگامان هايي وجود دارد که مفصل آرنج را پايدار نگه ميدارند. ليگامان هايي که در قسمت خارجي قرار دارند استخوان بازو را به استخوان زند زبرين يا راديوس متصل ميکند و ليگامانهايي که در قسمت داخلي مفصل آرنج قرار دارند استخوان بازو را به استخوان زند زيرين يا النا متصل ميکنند.
دررفتگي آرنج زياد شايع نيست ولي شايع ترين مکانيسم ايجاد آن زمين خوردن روي کف دست است در حالتي که فرد دست خود را در حالت کشيده به جلو نگه داشته است. با برخورد کف دست به زمين نيرويي از طرف زمين به دست وارد ميشود. اين نيرو به طرف بالا سير کرده و از طريق ساعد به آرنج رسيده و موجب دررفتگي آرنج ميشود. مکانسيم ديگر دررفتگي آرنج تصادف اتومبيل است. موقعي که اتومبيل بر اثر برخورد از جلو به مانع ناگهان متوقف ميشود. سرنشين براي برخورد نکردن به داشبورد دست خود را به جلو مياورد و نيرو با همان مکانيسم زمين خوردن به آرنج منتقل شده و موجب دررفتن آن ميشود.
در هنگام دررفتگي آرنج معمولاً بافت هاي اطراف مفصل مثل کپسول مفصلي و ليگامان ها آسيب ميبينند. اين آسيب ديدگي ممکن است بصورت کشيدگي و يا حتي پارگي کامل باشد. در حالات شديدتر ممکن است همراه با دررفتگي، شکستگي استخواني هم در مفصل آرنج اتفاق بيفتد و يا حتي به عروق و اعصابي که از ناحيه آرنج عبور ميکنند آسيب برسد.
در بعضي افراد مفصل آرنج ذاتاً شل است. در بعضي ديگر قوس زائده اولکرانون کم است. در اين گروه ها ممکن است احتمال دررفتگي آرنج بدنبال ضربه بيشتر باشد.
اولين اقدام عملي در رويارويي با اين موقعيتها اين است که به هيچ وجه به عضو آسيب ديده دست نزده و به اورژانس اطلاع داده شود.اگر فرد حادثه ديده در مکاني بود که به پزشک دسترسي نداشت لازم است عضوي که دچار شکستگي شده است با وسيلهاي بيحرکت نگه داشته شود و سپس به اولين مرکز درماني منتقل شود.
کمکهاي اوليه:
مراقبتهاي مداوم:
دارو درماني:
پزشک ممکن است موارد زير را تجويز کند.